Het is hier helemaal (niet) perfect

Waar gaat het boek over?

Wat als reizen niet zo leuk is als het op Instagram lijkt?

'Het is hier helemaal (niet) perfect!' is de nieuwe roman van Carlie van Tongeren, die met haar boek 'Het zusje van' genomineerd werd voor de Prijs van de Jonge Jury 2021.

Yara is net glansrijk geslaagd voor het gymnasium en heeft twee Grote Reisdoelen: een succes maken van haar vrijwilligerswerkproject én Instagram-account met bijna 10.000 volgers. Eenmaal in Indonesië haalt ze bergen likes binnen met haar perfecte Instagram-feed van een avontuurlijk en betrokken vrijwilligerswerkmeisje.

Wat haar volgers niet zien, is dat haar reis tegenvalt: het project dat maar niet van de grond komt, de klamme hitte en Yara zelf. Want hoe ver ze ook reist, ze neemt zichzelf en haar verleden gewoon met zich mee. Yara krijgt last van paniekaanvallen en de perfectie van haar feed brokkelt af. Dan ontmoet ze Ro, die niet lijkt te begrijpen hoe belangrijk Yara's reisdoelen zijn. Hij heeft zelf juist helemaal geen doel. Onvoorstelbaar, vindt Yara. Of is hij precies wie ze nodig heeft op deze mislukte droomreis?

Wat vond ik ervan?

Van BlossomBooks mocht ik het boek het is hier helemaal (niet) perfect recenseren. Super leuk! Dit boek was naast een hele fijne young adult ook nog heel leerzaam, emotioneel 

“Slow down you’re doing fine
You can’t be everything you want to be before your time”

Het is hier helemaal (niet) perfect gaat over Yara die een succesvolle instagrammer is en een grote droomreis voor ogen heeft naar Indonesië. Waar zij 2 reisdoelen heeft. Een groot succes maken van haar instagrampagina met sponsors en haar vrijwilligersproject. Maar haar hele droomreis is toch anders wat ze er van had verwacht. Haar vrijwilligerswerk komt niet van de grond en Yara begint met het krijgen van paniekaanvallen en daarbij komt haar aandoening, waar zij dag en nacht mee bezig is. Maar door de warmte van Indonesië kan zij het allemaal minder goed verbergen dan ze eigenlijk zou willen en haar droomreis is verre van haar perfecte droomreis. Maar dan ontmoet ze Ro, die totaal het tegenovergestelde is van Yara.. 

“Ik beantwoord alle binnenkomende comments, al is het maar met een enkel rood hartje. Goed voor het algoritme. Voor mijn sociale contacten, bedoel ik natuurlijk. Alle nieuw comments beantwoord. Vierentwintig hartjes erbij. Nog stééds niet over de honderd. Straks wordt dit nog mijn minst populaire post. Ik maak gauw nog een story voor hopelijk meer zichtbaarheid en like en hele rits posts van andere mensen. Dan liken ze me vast terug.”

Voor mij persoonlijk was dit verhaal heel erg herkenbaar, maar ik denk dat dit verhaal voor iedereen denk ik wel herkenbaar is op heel veel vlakken. het hebben van een perfecte insta-feed, het krijgen van likes en volgers, zelf acceptatie, zelf liefde, het overwinnen van angsten en het los laten van perfectie. Ik kan er ook heel erg van balen als mijn post niet de likes krijgt waar ik op hoop, dat die het minder goed doet als een post eerder en dat die net de 100 likes niet haalt. Mijn privé sociaals heb ik sinds begin dit jaar al verwijderd omdat ik er geen plezier meer uit haalde. Mijn bookstagram daarin tegen heb ik nog wel want daar haal ik wel plezier uit, maar ook heel veel onzekerheid, iets wat ik gewoon zou moeten loslaten. Hoewel ik deze pagina voor mezelf ben begonnen heb ik ondertussen meer volgers dan ik had durven dromen en kan ik dus vreselijk balen als mijn foto het een keer niet goed doet. Ik geef dan altijd maar het algoritme de schuld. ;) 

En daarnaast heb zelf al een tijdje last van PTSS, en weet dus wat de paniekaanvallen inhouden en wat het met je doet. Paniekaanvallen hebben is al een hele enge ervaring opzich als je in je eigen veilige omgeving bent, ik kan me dus niet voorstellen hoe het moet zijn als je in een vreemd land bent, waar het allemaal niet is zoals je had verwacht en je helemaal alleen bent. Wat een bewondering had ik voor Yara hoe zij hier mee om is gegaan, dat zij haar droomreis heeft doorgezet ook al was haar familie het er niet mee eens.

“’Als alles makkelijk was – of beter gezegd: als alles je makkelijk afging – dan zou je ook geen dagboek bij hoeven houden. Een dagboek staat altijd vol met dingen die nog niet goed gaan, die je anders zou willen, dingen waarover je twijfelt. Door je gedachten op te schrijven, kun je ze beter begrijpen, ze een plekje geven of ze proberen te veranderen”

De schrijfstijl was ook heel fijn. Hoewel het verhaal best zware thema's had was het verhaal niet te zwaar geschreven en bleef het nog luchtig maar wel serieus en de korte hoofdstukken maakte dat het boek lekker weg las. De Instagram berichten die af en toe tussendoor kwamen was een leuke toevoeging in het verhaal. Ik heb in dit boek een hoop geleerd dankzij tante Eva maar ook zeker over de plekken waar Yara allemaal is geweest, over hun culturen en over de geloven die zij daar hebben.

“Ik haat het hoe alles door elkaar loopt. Hoe ik het ene moment dolgelukkig kan zijn en me helemaal mezelf kan voelen. Dat ik me serieus afvraag of ik die paniekaanvallen niet volledig heb verzonnen, en hoe ik deze fantastische plek ooit achter me kan laten. Om het volgende moment weer helemaal in beslag te worden genomen door alles wat niét goed is aan mezelf en alles er nog niet klaar is.”

Yara heb ik zien groeien in het verhaal, van een onzeker 18 jarig meisje die met haar mega backpack op Schiphol stond met een tas vol zelfbruiner en foundation om haar aandoening zo goed en perfect mogelijk te onthullen tot het meisje in het vliegtuig terug naar Nederland toen haar droomreis erop zat met zoveel meer zelfvertrouwen, meer zelf inzichten, met heel veel nieuwe vriendschappen en liefde. En bovenal zonder de zelfbruiner en foundation. Toen ik het boek dichtsloeg voelde ik zoveel liefde voor Yara en ik was zo trots op haar. Dat ze, na alle ellende vroeger en tijdens haar reis haar droomreis heeft doorgezet en er uiteindelijk alsnog een succes van heeft gemaakt. 

“Ze moesten een weten hoe ik me echt voel. Hoelang het duurde om er zo ‘stralend’ en ‘relaxed’ uit te zien. En hoe ik me toch, onbewust, schrap zet voor mensen die daardoorheen kijken.”

kortom, het is hier helemaal (niet) perfect is een prachtige young adult die niet alleen maar om de liefde draait. Het is een verhaal die je meer leert over jezelf, over loslaten, over een land en hun cultuur, over diverse geloven en dat alles geschreven op een respectvolle en mooie manier. Dit verhaal is herkenbaar voor iedereen en ik zou hem dus ook aan iedereen aanraden. Ook als young adult niet je genre is. Stiekem hoop ik zelfs dat dit verhaal verfilmd mag worden. Dus #netflix ? 

Na het lezen van dit boek heb ik naast een nieuwe favoriete auteur (waar ik meteen een ander boek van heb besteld omdat ik meer wilde lezen) ook een nieuwe favoriet liedje; Billy Joel - Vienna 

“Dit is mijn eerste zoen. Ik ben nu aan het zoeken. O jee, ik voel nu zijn tong, Best wel glibberig eigenlijk. Als modder. Of een aal. Beetje gore vergelijking wel”

BlossomBooks, nogmaals bedankt voor dit recensie-exemplaar. Ik heb het met heel veel liefde en tranen gelezen. 

Hoeveel sterren geef ik dit boek?

★★★★★

Wil je het is hier helemaal (niet) perfect ook graag lezen?

Titel: Het is hier helemaal (niet) perfect
Serie: Dit boek is geen onderdeel van een serie
Auteur: Carlie van Tongeren
Genre: Young adult
Uitgeverij: BlossomBooks
Aantal pagina’s: 368
ISBN: 9789463493093
Prijs: 18,99
Uitgave: November 2021
Uitvoering: Paperback & E-book