Elena Conrad - De Jasmijnvilla

Gepubliceerd op 4 maart 2022 om 09:26

Waar gaat het boek over?

 

Heerlijke familiesaga aan de Italiaanse kust, voor lezers van Santa Montefiore en Nicky Pellegrino.

Giulia krijgt verrassend nieuws uit Italië: ze erft de prachtige geel geverfde villa inclusief jasmijn- en olijfboomgaard van haar Italiaanse grootvader. Dus vertrekt ze meteen naar de Ligurische kust, de plek waar haar moeder is opgegroeid en waar ze al snel wordt betoverd door de ongelofelijke schoonheid van het gebied.

Maar de buren wantrouwen de buitenlandse erfgename. Alleen leeftijdsgenoot Marco verwelkomt haar vriendelijk. Langzamerhand komt Giulia erachter dat er meer aan de hand is rondom de villa op een klif boven de zee. Want waarom heeft haar moeder destijds het contact met haar familie verbroken? Waarom zijn de Italianen zo afstandelijk? En vooral: moet ze de villa verkopen of wordt dit haar nieuwe thuis?

 

Wat vond ik ervan?

 

“En dat was de eerste keer dat ik mijn adem heb ingehouden omdat de omgeving die ik toen zag zo ongelooflijk mooi was”

 

Ik had een beetje een haat/liefde verhouding met dit boek. Het verhaal was echt prachtig en heb ook echt genoten van dit boek. Maar ik kwam er maar moeilijk in. Dit kwam vooral doordat het boek heel erg uitgebreid en getailleerd beschreven was, bij sommige stukken over de omgeving, de tuin en het huis vond dat ik dat dan weer niet storend omdat ik zo een goed beeld kreeg hoe het er uit zag. Maar bij sommige stukken vond ik het lastig doorkomen. 

 

“Het terras was al snel een van haar lievelingsplekjes geworden. Het was hier vredig. Ze had een fantastisch uitzicht op de tuin en kon, afhankelijk van het vroege uur, de dag letterlijk zien ontwaken.”

 

Wel maakt het boek je heel nieuwsgierig, wat maakt dat je wel echt door wilt blijven lezen. Giulia onderschept een brief die aan haar moeder is gericht over de erfenis van haar grootvader. De moeder van Giulia erft de Jasmijnvilla, echter wil haar moeder hier niets mee te maken hebben en gaat Giulia zelf in Levanto op ontdekkingsreis onder andere om meer te weten te komen over haar overleden grootvader, haar familie maar vooral vanwege haar moeder. Want waarom is de moeder van Giulia jaren geleden zo plotseling vertrokken uit Italië en heeft ze alles en iedereen achtergelaten om een nieuw leven op te bouwen in Frankfurt en heeft ze nooit meer gesproken over haar vader, de jasmijnvilla en Italië? Giulia gaat opzoek naar antwoorden. 

 

“Ze was gaan wandelen en blijkbaar een buurman tegengekomen, die had haar aangesproken en door wie ze helemaal uit het lood was geslagen, die haar domme kleine hart sneller deed kloppen… En hóé haar hart klopte! Lieve hemel, Giulia, je bent geen tiener meer”

 

Ondank dat het boek soms niet heel lekker liep was het wel een heel fijn boek, een boek waar je, als je er eenmaal in zit ook niet meer los kunt laten en je je even helemaal in de romantische sferen van Italië waant. Je wilt dit verhaal verder lezen omdat je net als Giulia ook antwoorden wilt hebben en je gewoon wilt genieten van de prachtige omgeving van de jasmijnvilla. 

 

De meeste hoofdstukken zijn vanuit Giulia geschreven maar af en toe komt er ook een ander personage aanbod. Zo lezen we af en toe uit het perspectief van haar moeder, haar vader, Marco en Alessandro

 

 “Zonnestalen vonden hun weg tussen de zilverachtige bladeren van de olijfbomen, dansten over het haar van de man tegenover haar, en hoezeer Giulia ook haar best deed, ze kon haar ogen niet van hem afhouden, en op een gegeven moment kon ze ook geen woorden meer vinden. Hij leek daar ook last van te hebben, want een tijd lang zeiden ze allebei niets, waarna ze tegelijkertijd weer begonnen te praten”

 

Hoewel het verhaal niet altijd heel makkelijk weg las, was het toch wel een heel fijn boek met een mooi verhaal en een mooie omgeving. Ik heb de omgeving stiekem even opgezocht op google maps en het is echt prachtig!
De hoofdstukken waren niet te lang wat dan wel weer fijn was, zeker omdat het al wat moeizaam las. Maar als je eenmaal in het boek bezig bent dan leest het ook wel echt als een trein. 

 

Kortom, de jasmijnvilla is een heel fijn boek, leest af en toe wat moeizaam maar als je er eenmaal goed in zit dan zit je er ook echt goed in en leest het als een trein. En na het lezen van dit boek heb je in elk geval heel veel zin om een reisje naar Italië te gaan boeken en pasta en pizza te eten tot je er bij neer valt. 

 

“”Voor mij is de jasmijn een schoonheid,’ zei hij op een, zoals ze vond, erg Italiaanse manier. ‘een prinses die met veel zorgen omgeven moet worden. Jasmijn houdt niet van wind of vorst, onze prinses wil het niet te droog en niet te nat hebben. Daarom hebben we de muren hierachter in de tuin ook verhoogd, zodat onze schoonheid goed beschermd is.’

 

Bedankt HarperCollins voor dit recensie exemplaar. 

 

Hoeveel sterren geef ik dit boek?

★★★

 

Wil je de jasmijnvilla ook graag lezen?

 

Titel: De Jasmijnvilla 
Serie: De Jasmijnserie 
Auteur: Elena Conrad
Genre: Roman
Uitgeverij: HarperCollins
Aantal pagina’s: 304
ISBN: 9789402709476 
Prijs: 17,99 
Uitgave: Februari 2022
Uitvoering: Paperback & Ebook

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.